تاریخ : پنج شنبه 89/4/10 ساعت: 9:56 صبح

تاریخ : پنج شنبه 89/4/10 ساعت: 9:56 صبح

تاریخ : پنج شنبه 89/4/10 ساعت: 9:56 صبح

تاریخ : پنج شنبه 89/4/10 ساعت: 9:56 صبح

تاریخ : پنج شنبه 89/4/10 ساعت: 9:56 صبح

تاریخ : پنج شنبه 89/4/10 ساعت: 9:56 صبح

تاریخ : پنج شنبه 89/4/10 ساعت: 9:56 صبح

تاریخ : پنج شنبه 89/4/10 ساعت: 9:56 صبح

تاریخ : سه شنبه 89/4/8 ساعت: 11:36 صبح

((خدایا، حق با کدامین طرف است؟ در یک سو علی،‌داماد پیامبر، سردار بزرگ اسلام،‌کسی که پیامبر در وصفش می فرمود:

«علی مع الحق و الحق مع علی»

با جمعی از یاران صدیق پیامبر است، و در سوی دیگر « ام المؤمنین، عایشه» و دوتن از صحابه بزرگ پیامبر، «طلحه الخیر» مرد خوش سابقه اسلام و زبیر «سیف الاسلام» - دلاور میادین نبرد- صف بسته اند. آیا ی شود هر دو گروه برحق باشند یا هر دو باطل؟!... به راستی کدامیک بر حق است؟»

سرانجام چاره کار در این دید که جواب را از علی (ع) بازجوید که «باب مدینه العلم» بود.

«أیمکن أن یجتمع زبیر و طل حه و عایشه علی باطلٍ؟»

آیا ممکن است طلحه و زبیر و عایشه بر باطل اجتماع کنند؟ و علی (ع) در پاسخ، جوابی داد که،‌ دانمشند سنی مذهب مصری، دکتر «طه حسین» در وصف آن گفته است: پس از قرآن، هیچ کلامی از بشریت بدین پایه محکم و والا گفته نشده است.

إنک لملبوس علیک. إن الحق و الباطل، لا یعرفان بأفدار الرجال

إعرف الحق تعرف أهله و إعرف الباطل تعرف أهله

همانا حقیقت بر تو اشتباه شده است. به درستی که حق و باطل را با میزان قدر و شخصیت افراد نمی توان شناخت.

اول حق را بشناس تا اهل آن را بشناسی و باطل را نیز او بشناس،‌ اهل آن برایت آشکار می گردد.

 کلام علی (ع) یعنی :

اشخاص نباید مقیاس حق و باطل قرار گیرند. این حق و باطل است که باید مقیاس اشخاص و شخصیت آنان باشند.

وتمام. سخن کوتاه، اما بس عظیم و بلند بود. به بلندای حقیقت و تاریخ! این سخن یعنی معیاری برای تشخیص پیروان علی (ع) از غیر!

و به همین دلیل است که اگر به صدر اسلام بازگردیم، به یک روحیه خاصی برمی خوریم که آن روحیه تشیع است و تنها آن روحیه ها بودند که می توانستند وضعیت پیامبررا در مورد علی (ع)، صددر صد بپذیرند و دچار تردید و تزلزل نشوند!

نقطه مقابل آن روحیه و طرز تفکر، یک روحیه و طرز تفکر دیگری بود که وصیتهای رسول اگرم را با همه ایمان کامل به آن حضرت با نوعی توجیه و تفسیر و تأویل نادیده می گرفتند. در حقیقت این انشعاب اسلامی از اینجا بوجود آمد که یک دسته که اکثریت هم بودند، فقط ظاهر را می دیدند و دیدشان عمیق و تیزبین نبود که باطن وقایع را ببینند. می گفتند که: عده ای از بزرگان صحابه و سابقه دارهای اسلام که راهی را می روند نمی توان گفت اشتباه کرده اند. اما دسته دیگر که در اقلیت هم بودند،‌ عقیده داشتند که در جایی که اصول اسلامی به دست همین سابقه دارها پایمال شوند، دیگر احترامی برای آنها قایل نیستیم.

روح تشیع را کسانی بوجود آوردند که طرفدار اصول بودند، نه طرفدار شخصیتها!

علی بعد از پیامبر، جوانی سی و سه ساله است با یک اقلیتی کمتر از عدد انگشتان. در مقابلش پیرمردهای شصت ساله با اکثریتی انبوه و بسیار. منطق اکثریت این بود که راه بزرگان و مشایخ این است و بزرگان اشتباه نمی کنند و ما راه آنانرا می رویم.

اما منطق آن اقلیت این بود که :

آنچه اشتباه نمی کند حقیقت است ، بزرگان باید خود را با حقیقت تطبیق دهند.

سلمان فارسی ، ابوذر غفاری، مقداد و عمار یاسر مردانی بودند اصولی و اصول شناس،‌دیندار و دین شناس. در حقیقت روح شیعیان صدر اسلام روحی بود که اصول و حقایق بر آن حکومت     می کرد،‌نه اشخاص و شخصیتها! و از همین رو بود که شیعیان اولیه مردمی منتقد و بت شکن بار آمدند.

از اینجا معلوم می شود، چقدر فراوانند افرادی که شعارشان تشیع است و اما روحشان روح تشیع نیست. چرا که افرادی ظاهر نگر و شخصیت گرایند. در حالیکه مسیر تشیع همانند روح آن ،‌تشخیص حقیقت و تعقیب آن است.

تاریخ : سه شنبه 89/4/8 ساعت: 11:36 صبح

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ، محققان می‌گویند البته این تاثیر فقط در زمانی صدق می‌کند که احساس خارش وجود داشته باشد، در حالی که خاراندن بدن در مواقعی که حس خارش وجود ندارد، هیچ تاثیری ایجاد نمی‌کند.

به گفته پژوهشگران، هر چند تاکنون تاثیر خاراندن در از بین بردن احساس خارش مشخص بوده است، اما مکانیسم‌های فیزیولوژیک این عمل در حد بسیار اندکی مطالعه و کشف شده‌اند.

تحقیق جدید از سوی محققان دانشگاه مینسوتا انجام شده و شرح آن در مجله «نیچر نوروساینس» منتشر شده است.

در مطالعات قبلی معلوم شده بود که بخشی خاص در نخاع با عنوان «مسیر اسپینوتالامیک» در این واکنش نقش کلیدی ایفا می‌کند.

تحقیقات نشان می‌دهد که وقتی وسیله یا ماده خارش زا با پوست بدن تماس پیدا می‌کند، سلول‌های عصبی در این ناحیه از نخاع، فعالتر می‌شوند. در این وضعیت عمل خاراندن مانع می‌شود که این سلول‌های نخاعی به مغز پیام ارسال کنند و در نتیجه حس خارش متوقف می‌شود.

* احساس خارش در بدن هدفمند است، چون این احساس ما را وادار می‌کند تا گرد وغبار و میکروبها را با خاراندن از پوست بزداییم.
امروزه در کشورهای صنعتی و توسعه یافته اشخاص به بهداشت فردی خود بسیار اهمیت می‌دهند؛ به همین دلیل عوامل اولیه از قبیل میکروب و خاک دیگر به عنوان عامل بروز خارش نقشی ندارد.
دکتر آندریاس وولن برگ، متخصص امراض پوستی در دانشگاه لودویک – ماکسی میلیانس در مونیخ آلمان در این باره اظهار داشت: عفونت‌های پوستی هم می‌توانند سبب بروز احساس خارش شوند و بیمار با خاراندن پوست، انگلها را از بدن دور می‌کند، بدون اینکه نیاز به درمان بیشتری باشد.

اما در بیشتر ناراحتی‌هایی که با خارش همراه هستند، خاراندن چاره کار نیست، بر عکس پوستی که خود به خود تحریک می‌شود با خاراندن آسیب بیشتری می‌بیند. بدین ترتیب در محل‌هایی که پوست بر اثر خاراندن زخم شده، میکروبها نفوذ می‌کنند و باعث می‌شوند که بیماریهای عفونی مانند عفونت پوستی یا التهاب حاد باکتریایی رخ دهد که به ناچار باید از آنتی بیوتیک برای معالجه آن استفاده کرد.
نخستین اقدام برای برطرف کردن احساس خارش، استفاده از پمادها و کرمهایی است که مواد موثر در برطرف کردن خارش دارند. می‌توان برخی از این پمادها را بدون نیاز به نسخه پزشک از داروخانه‌ها تهیه کرد. هم چنین کمپرس آب یخ یا آب و سرکه می‌تواند خارش را تسکین دهد.
دکتر وولن برگ خاطرنشان کرد:‌ چنانچه احساس خارش بیش از دو روز ادامه پیدا کند، فرد باید به متخصص پوست مراجعه نماید. چون ممکن است به بیماریهای پوستی مبتلا شده باشد.
شایع‌ترین علت خارش، اگزمای تماسی (مانند واکنش آلرژیک نسبت به فلزی خاص، عطر و اسانس)، التهاب پوشش عصبی (التهاب مزمن پوست که اغلب در کودکی به طور ناگهانی بروز می‌کند) و نیش حشرات است. بیماریهای پوستی شدید دیگری نیز از قبیل اگزمای پوستی‌ می‌تواند با خارش همراه شود.
ویژگی مشترک بیماری‌های پوستی این است که در محل خارش، پوست به شکل محسوسی تغییر می‌کند. برای مثال روی پوست‌ لکه‌های قرمز، خال و یا زگیل بروز می‌کند در این موارد تشخیص از راه مقایسه، آسان است.
اگر پزشک هیچ آثاری که با احساس خارش در ارتباط باشد روی پوست پیدا نکند، کشف علت خارش دشوار می‌شود. در این وضعیت ممکن است، علت خارش ابتلا به ناراحتی‌هایی از قبیل اختلالات سوخت و سازی مانند دیابت یا بیماریهای کبدی باشد.
برای تسکین خارش، متخصصان توصیه‌هایی را ارائه کرده‌اند. به گفته آنها خارش مزمن به مداوای پزشکی نیاز دارد، اما فرد مبتلا هم می‌تواند کارهایی انجام دهد تا ناراحتی‌اش کمی تسکین پیدا کند. از این رو توصیه می‌شود که خود را نخارانید. این جمله به حرف آسان است اما آیا به راستی می‌تـوان از عهده آن برآمد.
دکتر وولن برگ به بیماران خود سفارش می‌کند که از شیوه‌های آرامش بخش و تمدد اعصاب کمک بگیرند. به این ترتیب آنها می‌آموزند که به احساس خارش کمتر توجه کنند.
در بخشی دیگر توصیه می‌شود، پوستی را که می‌خارد به مواد اضافی آلوده نکنید. برای مثال از لوازم آرایشی و زیبایی که روغن‌های فرار دارند، استفاده نکنید. زیرا اغلب باعث بروز واکنشهای حساسیت زا می‌شوند.
هم‌چنین دکتر وولن برگ توصیه می‌کند که از چربی‌های لبنی استفاده نشود؛ زیرا حاوی مواد افزودنی تحریک کننده پوست هستند.

آخرین توصیه این است که پوست خود را به اندازه کافی مرطوب نگه دارید. پوست بسیار خشک به آسانی دچار خارش می‌شود. برای شستن بدن نیز بهتر است از مواد شوینده بدون عطر یا از لوسیونها و محلولهای شوینده استفاده شود. هم چنین هر قدر زمان شست وشو کوتاه‌تر و آب خنک‌تر باشد، بهتر است. پس از شست وشو هم می‌توانید از کرم‌ها یا لوسیونهای مرطوب کننده مصرف کنید.

* برای رفع خارش چه باید کرد ؟

برای رفع خارش بدن راه ها و روشهای علمی و تجربی زیادی ارائه می شود که موثر ترین و بهترین آنها به شرح زیر می باشد

پوست را خنک کنید
دوش آب سرد بگیرید، و یا کمپرس آب سرد کنید. برای این کار حوله‏ای را در آب سرد فرو برده، پس از چلاندن به مدت پنج دقیقه، روی ناحیه خارش بگذارید. تبخیر آب حوله، پوست را خنک کرده، خارش را از بین می‏برد.

پوست را آرام کنید
محلول‏های حاوی منتول یا کافور که بی‏حس کننده موضعی هستند، اثر آرامش‏بخش و خنک‏کننده بر پوست دارند و خارش را رفع می‏کنند.

حمام مخصوص بگیرید
حمام آب خنک یا ولرم با پودر جودوسر و روغن حمام و سپس خشک کردن تن، خارش ناشی از خشکی پوست را از بین می‏برد.

ضد حساسیت بخورید
برای رفع خارش ناشی از گزش و نیش حشرات یا عوامل حساسیت زای دیگر، به جای خاراندن، یخ روی پوست بگذارید. سپس یک داروی ضد حساسیت بخورید.

از داروهای موضعی ضد حساسیت، مثل کرم دیفن هیدرامین یا فرآورده‏هایی مثل بنزوکائین استفاه نکنید؛ چون ممکن است با ایجاد واکنش آلرژیابی در پوست، گرفتاری را دو چندان کنند.

کالامین بزنید
محلول کالامین برای رفع خارش‏های ترشح‏دار یا تاولی (مانند خارش ناشی از تماس با پیچک سمّی) مؤثر است. اما اگر علت خارش، نامعلوم یا ناشی از خشکی پوست باشد، اثر خشک کنندگی کالامین خارش را بیشتر خواهد کرد.

هوا را خنک کنید
گرما، خارش را شدت می‏بخشد و واکنش‏های آلرژیایی را تشدید می‏کند؛ از آب داغ بپرهیزید، در معرض خورشید قرار نگیرید، ورزش گرمازا نکنید.

لباس گشاد بپوشید
لباس گشاد نخی برای کسانی که مستعدّ خارش هستند، بهتر است. لباس‏هایی که به بدن می‏چسبند، مثل مواد مصنوعی و پشم، خارش را ادامه می‏دهند. اگر ناچار به پوشیدن لباس پشمی هستید، زیر آن لباس نخی یا ابریشمی بپوشید تا لباس پشمی با بدن تماس پیدا نکند.

ضمنا استفاده از پوست خیار و آبلیمو نیز بسیار موثر می باشد